Iskierka zgasła :) To tlące się uczucie, parzące czasem i przywierające do kości, w końcu przestało się żarzyć. Stąd też moje milczenie, cisza na blogu. Pisanie jest dobre, kiedy jest nam źle, kiedy potrzeba wyrzucić z siebie złe emocje. A gdy człowiek jest szczęśliwy, zamiast zostawać sam na sam z monitorem i cyberprzestrzenią, woli wykrzyczeć całemu światu "Jest dobrzeee!!!!". Jestem szczęśliwa i mówię o tym na każdym kroku, nie boję się zapeszyć. Mam tyle energii, że czasami obawiam się o swój stan zdrowia, może to jakaś hipomania?! :):) Jest wokół mnie mnóstwo ludzi, armia aniołów, a każdy w innej sferze życia. Kiedyś było źle, nie miałam z kim wychodzić, a życie toczyło się wokół pracy i wizyt u malutkiego chrześniaczka. Ot cała moja wieczorna rozrywka. Wracając do domu, mijałam auto K. pod pizzerią i chciało mi się płakać, że ja o godzinie 20 kończę swój dzień, a on się bawi. Życie uciekało mi przez palce, a ja bezradnie na to patrzyłam. Nie widziałam wyjścia z tej sytuacji. I nagle wszystko się odmieniło. Poznałam P. i zaczęłyśmy razem nowy etap w swoim życiu. Imprezy 2 razy w tygodniu, czasem 3. Dogadujemy się świetnie. Czujemy się w swoim towarzystwie rewelacyjnie. Pomagamy sobie, doradzamy. Nie wiem, na ile jesteśmy od siebie różne, a na ile podobne. Gdyby nie ona, zdziczałabym w domu... Zrzuciłam z siebie ciężkie okowy, zrzuciłam pancerz. Zaczęło się wariactwo! Biorę życie garściami, smakuję je, kosztuję, delektuję się, opycham wręcz :) Nabrałam pewności siebie, no bo schudłam 7 kg. Zmieniłam styl ubierania się, czuję na sobie spojrzenia mężczyzn i lubię to :)
Wczorajsza niedziela była fenomenalna. Po 3dniowym maratonie w K-K. obudziłam się o 12, przytaszczyłam laptopa na kolana i tak jeszcze leżałam sobie ponad godzinkę. GG aż wrzało... Smsy od rana "Jedziemy na łyżwy?", "Jak było na imprezie?", "S. jedziemy wieczorem oglądać gwiazdy?" Żyję !!!! Ja żyję !!! I choć nie ma w tym wszystkim tego jedynego, nie mam prawa czuć się samotna. Jest cudnie!
Autor:
Inka
0 komentarze:
Prześlij komentarz